स्वतःशी संवाद

   रात्रीचं जेवण आटोपल्यानंतर चाळीसमोरच्या मैदानात शतपावली करायला जाणं, हे नित्याचच…चाळीतली सगळी लहान-थोर मंडळी, मस्त गप्पा मारत एकमेकांची विचारपूस करत फे-या मारणे सुरू असते. त्या दिवशी असेच आम्ही जेवणानंतर मैदानात आलो. संध्याकाळी पाऊस पडून गेला असल्यामुळे वातावरणात गारवा होता. 

चाळीसमोरची गुलमोहोराची, वडाची, पिंपळाची आणि अशोकाची झाडे तजेलदार दिसत होती. ज्येष्ठ पौर्णिमेचा चंद्र गुलमोहोराच्या फांदीआडून इतका सुंदर दिसत होता, की क्षणभर त्याच्याकडे पाहतच रहावेसे वाटले. हळुहळु फे-या मारायचं सोडून सगळ्यांच्या गप्पाच सुरू झाल्या.

आज खूप दिवसांनी आम्हा चौघीजणींची जिवलग मैत्रीण कॅथरीन भेटली. ती आम्हाला गोव्याला तिने किती धम्माल केली त्या विषयी सांगू लागली. त्यानंतर तिने आम्हाला एक सुंदर इंग्रजी गाणं तिच्या मोबाईलवर ऐकवलं. तिला ख्रिसमसच्या गोष्टी सांगणं खूप आवडतं आणि आम्हाला त्या ऐकायला आवडतं. ती नेहमी नव्या नव्या गोष्टी आम्हाला सांगत असते. कधी आमच्यात इंग्लिश लिट्रेचर विरुद्ध भारतीय साहित्य अशा साहित्यिक गप्पाही होतात.

पण त्या दिवशी तिने ऐकवलेलं गाणं पौर्णिमेच्या चंद्रासारखं लख्ख मनावर कोरलं गेलं.

गाण्याचं शिर्षक Hero

गीतकार Mariah Carey

There's a hero

If you look inside your heart

You don't have to be afraid

Of what you are

There's an answer

If you reach into your soul

And the sorrow that you know

Will melt away

And then a hero comes along

With the strength to carry on

And you cast your fears aside

And you know you can survive

So when you feel like hope is gone

Look inside you and be strong

And you'll finally see the truth

That a hero lies in you

It's a long road

When you face the world alone

No one reaches out a hand

For you to hold

You can find love

If you search within yourself

And the emptiness you felt

Will disappear

Lord knows

Dreams are hard to follow

But don't let anyone

Tear them away

Hold on

There will be tomorrow

In time

You'll find the way

या गाण्यातून शब्दांचं सामर्थ्य अनुभवता आलं, तसंच आपल्या जीवनात आनंद निर्माण करण्याचं सामर्थ्य आपल्याकडेच आहे…फक्त आपल्या आतल्या आवाजाला ऐकायला हवं, याची प्रचिती आली.

मित्रांनो, आपला आतला आवाज…कधीतरी एकाकी वाटत असताना, कधी संकटांशी झगडताना आपण एकटे पडतो तेव्हा…तर कधी वाटतं आता सारं काही संपलं…अशा वेळी खचून न जाता स्वतःशी, स्वतःच्या ह्रदयाशी संवाद साधायला हवा. आपण एकाकी असताना ह्रदयाशी साधलेल्या या संवादामुळे धैर्याने उभं राहण्याची प्रेरणा मिळते.

आपणच आपल्याला पुरतं ओळखलेलं नसतं, म्हणून अपयश आलं की आपण दुःखी होतो. मग अशावेळी आपला आतला आवाज आपल्याला काय सांगू पाहतोय ते ऐकायचं.

आपल्याला जेव्हा जेव्हा एकटं वाटतं, सकारात्मक दृष्टिकोनाची कमतरता जाणवते, तेव्हा आपल्या ह्रदयात डोकावून पहायला हवं.

दिवसभरातील कामाच्या पसा-यातून स्वतःशी संवाद साधायलाच हवा...त्या गाण्याच्या निमित्ताने माझ्या मनात सुंदर विचारांनी रुंजी घालायला सुरुवात केली. वा क्या बात है! खूपच मस्त वाटायला लागलं आहे.